W ofercie Skarbnicy Narodowej znalazł się zestaw 4 złotych oryginalnych monet o nominale 20 franków z czasów Napoleona I (Napoleona Bonaparte). Przeprowadził on szereg reform państwowych – jednym z jego największych osiągnięć był Kodeks Cywilny Napoleona z 1804 roku, który ustanowił podstawy funkcjonowania państwa prawa i został przyjęty przez wiele krajów na świecie. Podobnie trwałym osiągnięciem była reforma administracji państwowej. Utworzona wtedy instytucja prefektów w departamentach i merów w gminach funkcjonuje we Francji do dziś.
Złote monety o nominale 20 franków do 1807 roku przedstawiały głowę Napoleona I bez wieńca laurowego na głowie. Następnie na głowie cesarza umieszczono ten element, nawiązujący do starożytnego Rzymu. Tak samo wygląda to w przypadku monet o nominale 40 franków. Ostatnim rocznikiem obu nominałów był rok 1813. Epizodyczny charakter miała emisja złotych monet o nominale 20 franków w okresie tzw. stu dni Napoleona, czyli od 8 marca do 23 czerwca 1815 roku. Cesarz potrzebował funduszy na planowaną kampanię wojenną, stąd też w ciągu tych dni wybito pewną ilość złotych dwudziestofrankówek. Zasadniczo nie różniły się one (z wyjątkiem daty) od wcześniejszych emisji tych monet. Z czasem zaczęto je nazywać napoleondor (z fr. Napoléon d’or ‒ złoty Napoleon). Wybijał je także Napoleon III, zaś w obiegu pozostawały do I wojny światowej.
Jedną z zagadek emisji złotych monet o nominale 20 i 40 franków jest kwestia napisów otokowych. Na awersie brzmiały one początkowo: BONAPARTE PREMIERE CONSUL (Bonaparte, I Konsul), zaś od 1804 roku NAPOLÉON EMPEREUR – (cesarz Napoleon). Oddaje to aktualny status Napoleona i nie budzi żadnych wątpliwości ‒ Napoleon koronował się 2 grudnia 1804 roku na cesarza Francuzów. Problem pojawia się w przypadku rewersów monet. Do 1809 roku widnieje tam napis: REPUBLIQUE FRANÇAISE (Republika Francuska) i dopiero po tej dacie pojawia się wersja EMPIRE FRANCAIS (Cesarstwo Francji). Historycy od lat toczą spory, dlaczego Napoleon, jako cesarz, tolerował emisję monet cesarstwa z republikańskim napisem. Istnieje kilka teorii na ten temat. Część badaczy tłumaczy, że być może Napoleon uważał, że jego przedstawienie z wieńcem laurowym na głowie na awersie i napis „republika” na rewersie stanowią dwa istotne elementy nawiązujące do Republiki Rzymskiej. Niestety, ta hipoteza nie wyjaśnia, dlaczego w 1809 roku, a więc pięć lat po ustanowieniu cesarstwa, na rewersach zmieniono napis na „cesarstwo”. Nie bierze także pod uwagę faktu, że wieniec na głowie cesarza pojawił się na złotych monetach dopiero w 1807 roku.
Napoleon I – przyszły zdobywca Europy – urodził się 15 sierpnia 1769 roku w Ajaccio na Korsyce, znajdującej się wtedy pod kontrolą francuską. Dzięki protekcji gubernatora wyspy w wieku dziesięciu lat przyjęto go do szkoły wojskowej w Brienne-le-Château – już wtedy zaczęła się jego wielka kariera polityczno-wojskowa.
Zobacz więcej złotych monet
