Już 1 marca obchodzić będziemy Narodowy Dzień Pamięci „Żołnierzy Wyklętych” – polskiego powojennego podziemia niepodległościowego i antykomunistycznego. Po II wojnie światowej żołnierze wyklęci stawiali opór sowietyzacji Polski, walczyli ze służbami bezpieczeństwa ZSRR i podporządkowanymi im polskimi służbami, za co wielu spośród nich przypłaciło życiem. Ich symbolem stała się Danuta Siedzikówna „Inka”, która została oskarżona o członkostwo w nielegalnej organizacji i skazana na śmierć jeszcze przed swoimi osiemnastymi urodzinami. Jej bohaterstwo zostało upamiętnione wyjątkowym medalem z kolekcji „Polacy w II Wojnie Światowej”.
Danuta Siedzikówna już podczas wojny zaangażowała się w walkę z okupantem. W grudniu 1943 roku w wieku zaledwie piętnastu lat wstąpiła do AK, gdzie przeszła szkolenie medyczne i została sanitariuszką. Od października 1944 roku pracowała jako kancelistka w nadleśnictwie Hajnówka. W czerwcu 1945 roku, wraz z innymi pracownikami nadleśnictwa, została aresztowana przez grupę NKWD-UB za współpracę z antykomunistycznym podziemiem. Została uwolniona z konwoju przez oddział wileńskiej AK, w którym następnie podjęła służbę jako sanitariuszka.
Zobacz więcej srebrnych medali: https://www.skarbnicanarodowa.pl/srebro/srebrne-medale
W czerwcu 1946 roku została wysłana po zaopatrzenie medyczne do Gdańska. Tam 20 lipca 1946 w mieszkaniu przy ul. Wróblewskiego 7 we Wrzeszczu, w jednym z lokali kontaktowych V Brygady Wileńskiej, „Inka” została aresztowana. Zarzucono jej członkostwo w nielegalnej organizacji, nielegalne posiadanie broni oraz napady na funkcjonariuszy Milicji Obywatelskiej. Podczas śledztwa była bita i poniżana, jednak nie wydała nikogo. 3 sierpnia 1946 roku została skazana na karę śmierci. Jej obrońca wystosował nawet list do prezydenta Bolesława Bieruta z prośbą o prawo łaski, z którego prezydent ostatecznie nie skorzystał. Przed wykonaniem wyroku poruszona historią „Inki” więzienna strażniczka przekazała siostrom Mikołajewskim z Gdańska gryps autorstwa Inki o treści „Powiedzcie mojej babci, że zachowałam się jak trzeba”. Wyrok na Danucie został wykonany 28 sierpnia 1946 roku poprzez strzał w tył głowy.
Medal „Żołnierze Wyklęci” upamiętnia „Inkę” – osobę niezłomną, całkowicie oddaną walce o niepodległość ojczyzny i do końca postępującą zgodnie z żołnierską przysięgą. Na awersie medalu został przedstawiony wizerunek Danuty na tle lasu, sylwetek innych żołnierzy i wilka. Poniżej znajduje się Matka Boska Ostrobramska. Rewers medalu przedstawia Orła Białego ze sztandaru międzywojennego pułku Wojska Polskiego oraz Krzyż Walecznych. Medal został wybity w najwyższej jakości menniczej – stemplu lustrzanym, w czystym srebrze próby 999/1000.
*****
Skarbnica Narodowa w mediach społecznościowych – kliknij i dowiedz się więcej:
