100 lat kolei transsyberyjskiej

16.02.2016

Przedstawiamy srebrną monetę, której rewers o imponującej średnicy 65 mm, symbolicznie ukazuje kolej transsyberyjską. Masa perłowa o zjawiskowo zielono-niebieskim odcieniu układa się w wyobrażenie pędzącego pociągu na najdłuższej trasie kolejowej świata. W tym roku mija 100. rocznica ukończenia budowy kolei transsyberyjskiej.

Srebrna moneta na 100. rocznicę

Gwarancją autentyczności monety jest oryginalny Certyfikat. Do przechowywania przeznaczone jest specjalnie zaprojektowane pudełko kolekcjonerskie stylizowane na okno w wagonie kolejowym. Światowa limitacja monety „Kolej transsyberyjska” to zaledwie 750 egzemplarzy.

Historia kolei

Kolej transsyberyjska to jedna z najbardziej znanych na świecie magistrali kolejowych. Składają się na nią cztery podstawowe szlaki: właściwa linia transsyberyjska, linia transmandżurska, linia transmongolska oraz BAM Kolej Bajkalsko-Amurska. Zanim rozpoczęto budowę linii transsyberyjskiej w 1877 roku, ukończono budowę Uralskiej Drogi Żelaznej z Permu do Jekaterynburga, a w 1880 roku przedłużono ją do Tiumienia. W tym samym roku oddano do użytku most kolejowy na Wołdze i ukończono linię kolejową z Moskwy do Orenburga.

Wszystkie te wydarzenia mieściły się w przyjętej koncepcji ekspansji w kierunku wschodnim. Przede wszystkim chodziło o możliwość przemieszczania się ludzi, szybką dyslokację jednostek wojskowych oraz przewóz surowców mineralnych, a przede wszystkim kopalin. W latach 1887-1888 trzy niezależne ekspedycje naukowe badały warunki terenowe i ustalały prawdopodobny przebieg trasy. Zebrane materiały stanowiły podstawę raportu z grudnia 1890 roku, autorstwa ministra komunikacji A. J. Gubbeneta. Plan został zaaprobowany przez Radę Ministrów i przedłożony carowi. 17 marca 1891 roku Aleksander III wydał reskrypt nakazujący budowę linii kolejowej, zwanej Syberyjską Drogą Żelazną, która miała połączyć Ural z wybrzeżem Pacyfiku. Oficjalne rozpoczęcie prac budowlanych miało miejsce 19 maja 1891 roku we Władywostoku. Wtedy to carewicz Mikołaj, późniejszy car Mikołaj II, położył uroczyście kamień węgielny pod budowę kolei.

Zobacz więcej srebrnych monet: https://www.skarbnicanarodowa.pl/srebro/srebrne-monety

Najczęściej podaje się, iż długość trasy liczonej od obecnej stolicy Rosji – Moskwy do Władywostoku, wynosi 9259 km. Jest to najdłuższa linia kolejowa na świecie. Pociąg pokonuje całą trasę w 6 dni i 4 godziny, zaś pasażerowie przemieszczają się w ośmiu strefach czasowych. Główna trasa z Moskwy do Władywostoku, wiodąca przez: Niżny Nowogród, Omsk, Krasnojarsk i Irkuck, została w 2002 roku całkowicie zelektryfikowana. Według szacunków na tej linii przewozi się około 30% eksportu Rosji.

Linia transmandżurska pokrywa się z linią transsyberyjską do miejscowości Tatarskaja (miejscowość położona około 300 km na wschód od jeziora Bajkał). Tam pociąg skręca w kierunku południowo-wschodnim i po przekroczeniu granicy, dojeżdża do stacji końcowej, którą jest stolica Chin – Pekin.

Linia transmongolska pokrywa się z transsyberyjską do Ułan Ude, miejscowości na wschodnim wybrzeżu Bajkału. Po przekroczeniu granicy pociąg dociera do stolicy Mongolii – Ułan Bator, a następnie kieruje się do Pekinu i tam kończy swój bieg.

Ostatnia linia to BAM Kolej Bajkalsko-Amurska, zwana też Bajkalsko-Amurską Magistralą (Kolejową), o długości 4234 km. Przebiega równolegle na północ od właściwej linii transsyberyjskiej, w odległości 680-840 km. Jej budowa nie wynikała z potrzeby odciążenia właściwej linii. Zadecydowały przede wszystkim względy strategiczne, a zwłaszcza oddalenie od granicy z Chinami. Ówcześni radzieccy stratedzy uznali, że Chiny mogą bezpośrednio zaatakować linię transsyberyjską, dlatego też postanowili, aby wybudować równoległy szlak, położony dalej od niebezpiecznej granicy.